พาไปเที่ยวดอนอ่างขาง ในบรรยากาศ ช่วงหลังฝนตก เดือนพฤษศจิกายน(เล่าเรื่องประสบการณ์เที่ยว)
ตื่นตั้งแต่ 4:00น. เช้า เป็นวันที่ฝนตกแต่ โปรแกรมเที่ยวมาแล้วเด็ก ๆ ก็ตั้งใจไว้แล้ว หยุดไม่ได้แล้วจริง เป็นไงเป็นกัน
ตลอดระยะทางจาก อ.แม่ริมไปถึง อ.เชียงดาว ฝนโปรยมาตลอดทาง
มุ่งหน้าต่อไปครับ
บรรยากาศดอยหลวงเชียงดาววันนี้ ดูแล้วเหมือนจะบอกวา "แน่ใจนะที่จะไปต่อ"
หลังจากผ่านค่ายทหารมาชักพัก ฝนดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่ยอมหยุดล่ะ แต่เราไม่หยุดตั้งใจไว้ล่ะ แต่ตั้งอยู่ที่ความไม่ประมาท
และแล้วความสดใสเริ่ม มีมาให้เห็น
แต่สิ่งที่ปรากฎ ขึ้นกับสายตา เด็ก ๆ คือ ภูเขาที่เหมือนในละครไทยหลาย ๆ เรื่อง จนต้องบอกให้หยุดรถเพื่อถ่ายถาพ
ถึงเวลาต้องเดินทางแบบด่วน ๆ เพราะรถวิ่งเร็วไม่ได้ ถนนลื่นมาก ๆ และประกอบกับโค้งเยอะมากด้วย
และแล้วเราก็มาถึง ไชยปารการ เพื่อไปหาเพื่อนที่แสนดี ที่สำคัญน่ารักมาก ๆ คอยต้อนรับอย่างดี และทำการบ้านไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะพาไปเที่ยวทางไหน
การเดินทางได้เริ่มต้นขึ้น
อ่อ เดียวครับขออธิบายทางขึ้นดอยอ่างขาง ก่อนว่า มีขึ้นได้สามทาง
คือ
1.หมู่บ้านอรุโณทัย คือเข้าที่ อ.เมืองงาย
2.เข้าที่ฝาง จุดจอดรถ ที่วัดหาดสำราญ (เป็นจุดที่นักท่องเที่ยวทั่วไปทราบกันดี และนิยอมใช้บริการกันมาก เพราะจะมีรถ คอยบริการในการเดินทางขึ้นดอยอินทนนท์)สำหรับคนที่ไม่ชำนานทางและการขัยรถขึ้นบนดอยสูงแนะนำให้ใช้บริการ เพราะจะมีความปลอดภัยในการเดินทาง
3.ขึ้นทางไชยปราการ บ้านใหม่หนองบัว
เราเลือกขึ้นที่ทางขึ้น บ้านใหม่หนองบัว
ผ่านหมูบ้านชาวจีน
พอขับรถไปชักระยะหนึ่ง เห็นเด็ก ๆ กำลังเดินทางขึ้นไปเรียนหนังสือ โดยจุดของโรงเรียนตั้งอยูบนดอยสูง แต่ดูจากการเดินทางเด็ก ๆมีความสุขมาก ๆ
เราค่อย ๆ ขับรถผ่าน ช้า ๆ เด็กยิ้มแย้มแจ่มใสและกล่าวคำต้อนรับเราอย่างมีความสุข
หลังจากผ่านขบวนของเด็ก ๆ มาได้ชักพัก
เจอทางขึ้น ม่อนแสนดาว หน่วนจัดการต้นน้ำแต่เราคงต้องเดินทางขึ้นไปสู่เป้าหมายในครั้งนี้ก่อน คือ ยอดดอยอ่างขาง
ต้องมาหยุดที่กองเปลือกกาแฟ เพราะเยอะมาก ทั้งที่อยู่กลางดอยสูงขนาดนี้ ของใคร เนี๋ยะ อดไม่ได้จึงต้องจอดรถแล้วลงไปแต่ด้วยหมอกที่ลงจัด จนมองอะไรไกล ๆ ไม่เห็น และรอจนกว่าหมอกบางลงแล้วมองลงไปที่ทิวเขาข้างล่าง เราพบกับต้นกาแฟ เต็มภูเขาไปหมด เขียวไปทั้งดอยเลยแต่ไม่เกินห้านาทีหมอกปกคุมไปเช่นเดิม ทำให้ไม่สามารถที่จะเก็บภาพระยะไกล ๆ ได้ในครั้งนี้
เดินตลอดระยะทาง มีหมอก ตลอดทาง และมีชาวบ้านในพื้นที่ขี่รถจักรยานยนต์ขึ้นลงเพื่อเข้าสวน เป็นระยะ
แล้วผ้าจะแห้งไหนเนี๋ยะ
และแล้วก็ถึงด่านตรวจของพี่ ทหารเป็นทางผ่านคือ ถ้าขึ้นทางอรุโณทัย หรือลงมาจากอ่างขางสำหรับนักท่องเที่ยวที่ขึ้นทางฝางแล้วต้องการกลับทาง อ.เมืองงายแล้วไม่ต้องผ่านโค้งเยาะ ก็จะเจอพี่ทหารคอยบอกทาง
ดูจากป้าย ถึงแม้นจะเขียนสั้น ๆ แต่ว่าสามารถอธิบายที่มาของหมู่บ้านได้อย่างชัดเจนมาก ๆ
เดินทางต่อครับ
หลังจากที่พักรถชมโรงเตี้ยม ก็เดินทางขึ้นไปต่อ ที่ผาแดง จุดนี้อยุ่ห่างจากดอยอ่างขางประมาณ 20 กิโลเมตร
หลังจากที่แวะชมวิว ก็เดินทางมาจนถึงขึ้นดอยอ่างขางจริงๆ เสียที
เราจอดรอจนหมอกที่ลงอย่างหนา ให้หายไปจนสามารถมองเห็นทางชัดเจนขึ้น (ฮา ฮา ฮา มีหยุดรอสภาพอากาศ เหมือนเครื่องบินเลย) มีเวลาเพียงเล็กน้อยเราต้องรีบแล้ว ครับ ไป๊เลยยยยยยยยยยยย เร็ว ๆ ๆ ๆ
น้านนนนนนไง เราไม่หยุดที่เขาหยุดกับเพราะผู้นำทางบอกว่ามีจุดที่อยู่สูงกว่านี้อีก คือขอบด้ง ? ? ? ? ? ? ขอบด้ง อะไร ? นั้นไง คำถามมาหละ มี ที่ ๆ สูงกว่าขอบด้งอีกรึ
ไปกัน
เราก็มาถึงจุดชมวิวขอบด้งกัน
อะไรจะอร่อยเท่ามันเผาเวลานี้ไม่มีอีกแล้ว
หมอก หมอก แล้ว ก็หมอก รับ โอโซน แบบเต็ม ๆกัน ไปครับ เช่นเดิมเราไม่เห็นวิว แต่รับอากาศบริสุทธิ์กันแบบเต็มปลอดเลย เดินจากจุดที่ขายสินค้าไม่ไกล ไม่น่าเกิน 30เมตรได้ หันหลังกลับ มองกับไปดูขณะที่เดินทางมาด้วยกันหายไปหมดแล้ว มองไม่เห็นเลย
เอ่อ นี้ไม่ใช้ขอบด้งแล้วนะครับ เป็นจุดที่ปลูกสตอเบอร์รี่ เพื่อส่งลงไปขายที่ข้างล่าง มาดูกันบอกเลยว่าเยอะมาก ๆ สวยมาก ๆ ครับ
หมูบ้านนอแล (ก่อนถึง) เราพบกับ หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่มีการปลูกสตอเบอร์รี่ เพื่อส่งให้กับโครงการหลวง
ก่อนที่เราจะลงไปชมสตอเบอร์รี่ เราเดินชมสินค้าพื้นบ้าน ที่เป็นฝีมือชาวบ้านทำด้วยมือจริง ๆ สวยงามมาก แต่ล่ะชิ้น ราคาก็ไม่แพงด้วย
และแล้วเราก็ขึ้นมาจนถึงชายแดน ขอบของประเทศ พบกับพี่ๆ ทหารที่ปฏิบิตงานอย่างเข่มแข็ง และ สุภาพมาก ๆ ขอบบริการ ดูแลนักท่องเที่ยวดีมาก ๆ
แน่นอนครับ สินค้าชุมชนที่นี้ งานฝีมือชาวบ้านแท้ ๆ ราคาไม่แพง
หมอกลงเช่นเดิม นี้ขนาด 13:00น. แล้วครับ ก็มีแต่หมอก กับ หมอก และ หมอกที่หนา มาก ๆ ด้วยครับ เราต้องลงไปแล้วเพราะเวลาล่วงมาบ่ายแล้ว
ขากลับเราแวะชม ภายในโครงการหลวง
ถ้าท่านใดไม่อยากจะนำรถส่วตัวขึ้นมา ก็ใช้บริการรถโดยสารได้นะครับ
ช่วงเวลาที่เรามาเที่ยวเป็นช่วงที่ไม้เมืองหนาวกำลังจะออก ไม่ใช้ช่วงท่องเที่ยว เราจึงยังไม่เห็นความสวยงามของดอกพญาเสือโคร่ง แต่เราแวะชมสวนกุหลาบ เพราะความหอมของกุหลาบที่เหมือเราอยู่ร้านสปา ยังไงอย่างงั้นครับ เช่นเดิม ช่วงนี้ดอกยังไม่ค่อยสวนแต่เราพอนึกถาพออกว่า ถ้าเป็นช่วยฤดูท่องเที่ยว หรือ มกราคม เป็นต้นไปจะงดงามขนาดไหน
ตรงข้ามกับ สวนกุหลาบ คือโรงงานผลิต ผักโครงการหลวง เราได้มีโอกาส เยี่ยมชม ต้องขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ ที่อนุญาติให้เราได้เข้ามาเยี่ยมชมในครั้งนี้ด้วยครับ
สำหรับ การเดินทางในครั้งนี้เราคงต้องหยุดที่สวยบวยและผลกีวี่ แล้วครับ ด้วยเวลา ครั้งหลังเราจะเก็บถาพสวย ๆ มาให้ชมกันใหม่ครับ
ที่ขาดไม่ได้
ต้องขอขอบคุณเพื่อนที่แสนจะน่ารักที่นำเที่ยวในครั้งนี้ มาก ๆ ครับ
ขอบคุณที่ติดตามเรา
หรือ ติดตามเราได้ที่ www.facebook.com/saladfaihin.chingmai